Voor wie nieuwsgierig is naar de honden achter de naam Chiboba: 

Chico:    

Thuis ben ik opgegroeid met honden w.o. de Bokser, Pekingees en Dobermann, het is divers 😉 .

Al een paar jaar wist ik het, mijn 1e “echte eigen” hond wordt een Zwitserse Witte Herder (toen nog bekend als Witte Herder). Chico werd geboren in  2002. Ik was voorbereid, had mij suf gelezen, allerlei voorbereidingen getroffen en gekozen voor andere werktijden. En ondanks dat ik redelijk voorbereid was, genoeg deed aan socialisatie etc. was er iets met hem waar ik niet mijn vinger op kon leggen. Hij was te afwachtend, zelfs angstig voor mensen, ik snapte er niets van, hoe kon dat?

Hij bleek ziek te zijn, ernstig ziek. In zijn kop was het een jonge hond maar zijn lijf wilde niet mee. Chico is uiteindelijk maar 1,5 jaar geworden.

Het was kort en krachtig maar wat heb ik veel, in deze korte tijd van hem mogen leren. Ik “moest” er iets mee. Mijn interesse in hondengedrag was gewekt.

Boyo   alias Popie Jopie

Een zelfverzekerde , niet opgevoede puber van 9 maanden was terug gebracht naar de fokker en ik zag daar dan een uitdaging in…… dat heb ik geweten.  Misschien is daar mijn liefde voor pubers wel uit voort gekomen 😉 .

Hij kwam ineens op mijn pad en dat terwijl mijn nieuwe pup (Bandor) net geboren was. Redelijk naïef om te denken dat een pup van 8 weken en een nog niet opgevoede jonge puberende herplaatser prima samen gaan. Geen goede combinatie en zeker niet aan te raden maar voor mij was het wel (vooral achteraf gezien) enorm leerzaam!

Boyo was onopgevoed en dat in de ruimste zin van het woord.  Er waren nogal wat “dingetjes” waar aan gewerkt moest worden. Hij kon bijv. niet los van de lijn, nou ja, dat kon hij wel maar hij nam direct de benen. Een uitdaging!   En dus ging ik een jaar lang (ja je leest het goed, een jaar lang) gewapend met een lange lijn en diverse soorten beloningen op pad. Klein detail was dat hij niet altijd makkelijk  was met andere reuen. Ook daar moest iets mee….

Oefenen, oefenen en oefenen.  Vertrouwen kweken (band opbouwen) en zoekend naar de juiste beloning. De beloning moest dusdanig belangrijker zijn dan de benen nemen met alle gevolgen van dien, het was een zoektocht maar we zijn er gekomen.  Ik weet mij nog heel goed voor de geest te halen, het moment dat ik hem los van de lijn klikte en dacht: nu kan het.  En het kon! En ja, terplekke heb ik wel een traantje gelaten toen hij zo blij als een ei, op mijn roepen weer terug kwam, andere honden negerend. Het was een pittig jaar geweest en wij hadden samen nog heel veel te leren maar wat was dat het waard!

Gedrag is interessant maar ook complex,  dat was dan ook de voornaamste reden dat ik in 2003 ben gestart met de opleiding tot kynologisch gedragstherapeut.

Boyo is 8 jaar geworden.

Bandor   Vrolijke Frans

Vrolijk en stabiel.  Hij ging als jonge hond mee naar alle praktijklessen van de opleiding en was enorm leergierig.

Hij vond het een kunst om de bloemen uit de vaas te halen en deze geheel te ontleden.  Dat ontleden deed hij ook toen er een kip was ontsnapt 🙁 . Enorm trots met de veren nog in zijn bek stond hij mij achter het hek op te wachten……, dat vond ik dan toch iets minder.  De vaste planten in de tuin bleven heel en ongedeerd maar de kuipplanten werden door hem vakkundig 🙁 gesnoeid.

7 jaar lang heeft hij niet gereageerd op vuurwerk, tot die ene vuurpijl  die door iemand voor de grap ver na nieuwjaar nog even werd afgestoken en vlak bij hem neer kwam. Panisch was hij ineens voor vuurwerk maar  vervolgens ook voor onweer en de daarbij behorende geluiden.  Angst is een hele lastige materie en is niet zomaar opgelost  als het al in zijn geheel opgelost kan worden….  Bij Bandor heb ik leren managen, proberen om het gedrag en de bijbehorende angst voor vuurwerk en onweer dat pas op latere leeftijd was ontstaan, zo goed mogelijk in banen te leiden. Niet altijd makkelijk maar al doende leert men.

Als je meerdere honden hebt gehad dan weet je dat ze allemaal wel iets hebben waardoor ze speciaal zijn.  Bandor had iets meer dan dat….

Bandor is 11 jaar geworden.

3 grote, voor mij, bijzondere leermeesters: Chico, Boyo en Bandor,  die in 2005 bij de KVK  bij elkaar zijn gekomen in of tot Chiboba.

De honden achter de naam Chiboba