Het gooien van een stok en/of bal voor de hond zit bij menig hondenbezitter in het repertoire :-).  Na een dag werken, bij thuiskomst  de hond nog even uitlaten en in een relatief korte tijd deze moe maken door een paar keer met een stok of bal te gooien.
De hond vindt het vaak fantastisch om ergens achter aan te jagen en vol overgave op de stok of op de bal te duiken. En ja, ze worden er zeker moe van.

Maar…. er zitten ook nogal wat nadelen aan het gooien van stokken:

• Bij het vangen van een stok, kan de hond zich behoorlijk bezeren. Er zijn genoeg voorbeelden van een stok die het lichaam van een hond doorboort.
• Al rennend kan een stok in de keel schieten.
• Houtresten kunnen achterblijven in de bek en in de keel.

Ok, geen stokken meer maar dan pakken we de wel bekende tennisbal en daar gaan we mee gooien. Met de allerbeste bedoelingen wordt er (met een werpstok) menigmaal een bal gegooid. Eigenaar gooit, hond stuift weg, stort zich op de bal en brengt hem, met een beetje geluk, weer terug bij de eigenaar. Daarna begint het riedeltje weer van voren af aan.
Hond blij, eigenaar blij.

Het najagen en pakken van de gegooide bal is te vergelijken met het jagen en het vangen van een prooi.  Er komt adrenaline vrij en de hond wil meer en meer.
Het werkt verslavend, voor wie? :-)?

Maar wat doet dat nu eigenlijk met het hondenlijf? Als je een eerlijk beeld wilt hebben, dan raad ik je aan om het eens een paar keer te filmen. Hoe remt jouw hond op de bal? Duikt hij er vol op en schuift de achterkant van zijn lijf naar voren, als een harmonica?
Of pakt hij de bal uit de lucht? Hoe komt hij op zijn poten terecht?

Kijk eens met een andere blik naar dit, voor het oog onschuldige spelletje.

Wil je jouw hond moe maken: Laat zijn neus werken.

Neem een speeltje mee op je wandeling. Laat je hond even wachten en leg het speeltje in zicht op afstand ergens neer. Geef vervolgens het zoek commando. Je hond zal nu zijn neus gaan gebruiken om het speeltje op te zoeken. Jut hem niet op, maar geef hem de tijd hiervoor.  Heeft hij hem gevonden, wees blij en laat hem vooral er even mee sjouwen en rondlopen.

Een volgende stap is dat je het speeltje ergens een beetje onder legt, (blaadjes-takjes).

Daarna doe je de vorige stap maar dan raak je nog even een extra boomstam aan etc.

Het gaat hier niet zo zeer om de moeilijkheidsgraad, het gaat om de samenwerking.
Jij verstopt iets en je hond gaat zoeken.

En zeker weten, dat hij daar ook moe van gaat worden, maar dan wel op een gecontroleerde / veilige manier.

Veel plezier!

Deze tekst is geschreven door Ursela Stokdijk | Chiboba, blij met je hond, die wél luistert. Het overnemen van deze tekst zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel op social media wordt zeer gewaardeerd.